Sunday mornings..

hindi tayo perpekto. tayo'y may kani-kaniyang mga kalakasan at kahinaan. hindi natin taglay ang lahat ng talento ngunit binigyan tayo ng kalayaang linangin ang MGA kakayahang taglay natin. hindi man natin nasahod ang lahat ng talento, may kapwa naman tayo para patuloy na punan ang kakulanagan at pangangailangan ng bawat isa. isa itong magandang paliwanag kung bakit hindi tayo nilikha ng Diyos bilang perpektong mga nilalang. dahil kung nabubuhay tayong walang kakulangan, hindi na natin kakailanganin ang ating kapwa, na mabuti na ring tawaging mga KAIBIGAN, at kabilang na sa kanila ang Diyos.. :) magandang umaga. Linggo na. :)

alas onse y media

KAMOTENG KAHOY.
hindi kasi ako komportableng magmura, o sabihin na nating hindi talaga ako nagmumura.. hanggang bwiset at tanga lang ang kaya ko. so, aun. bakit ko ba sinasabi toh? kamoteng kahoy.
minsan kapag super surprised ako, o yung tipong mapapasubsob sa biglaang pagpreno ng lrt (bwiset hindi man lang nagsasabi ung operator, sayang poise ko. hmp.), nadadagdagan pa ang expression ko na 'to: 'ay kamoteng kahoy na may asukal!' sa ngayon, yan pa lang naman ang pinakamahaba. antabayanan niyo na lang at baka masundan pa 'to..

MATH DIES Y SIETE.
huh? iniwan ko siyang nakabulagta sa mesa.. nakakakonsensya. alam kong siya'y umaasa pa.. ako? nalilito. nahihilo. hoi math17, asan ba ko sa'yo?

ayan. nakalagpas na ang mga kamay ng orasan sa alas onse y media.. marami pang dapat aralin. nakamamangha tong pangatlo kong kapatid.. lumalabas na ang pagiging artistic niya.. nakakainis tong blog ko, kung sansan napupunta.. isa lang ang ibig sabihen niyan, magulo ang utak ko.>.<>